Raiding the castle

Vervolg van: Resurrection of a demon.

Asmoday liep rustig door het kasteel, hij had de wolf al een paar uur geleden naar de ziekenboeg gebracht, dus die zal er straks wel weer bovenop zijn. Hij liep onder een grote stenen koepel door, 'Ter ere aan Ina' stond er, het was waarschijnlijk een tempel ofzo. Hij haalde even zijn schouders op, normaal gesproken zou hij de tempel vernietigen, maar aangezien hij zijn krachten niet meer heeft kan hij niet het hele kasteel aan. Hij liep rustig verder, Hij moest naar een kluis toe, die onder het kasteel lag. In die kluis lagen de wapens die hij nodig had. Maar om door de bewaking te komen had hij de wolf nodig, want het was teveel om in zijn eentje aan te kunnen.

Hij liep een winkel in, hier kon je allerlei metalen voorwerpen kopen, laten maken. of laten slijpen.
Het was erg stoffig, en achter de balie zat een klein oud mannetje. 'Hé, ik moet werpmessen hebben. verkoop je die?' vroeg hij aan het mannetje, het is een kasteel, dus ze waren vast wel gewend dat mensen wapens kwamen kopen. Het oude mannetje haalde een stoffige houten kist tevoorschijn, Hij deed hem open, en in de kist zaten ongeveer 100 werpmessen. 'Hoeveel kosten ze allemaal bij elkaar?'vroeg asmoday. De oude man keek even op, hij had niet verwacht dat iemand ze allemaal tegelijk zou kopen. de oude man stak 2 vingers op, en Asmoday gooide twee zakjes goud in de handen van de oude man. Hij deed ze messen om een van zijn kettingen, en liep weer terug naar de ziekenboeg, De wolf zou nu wel weer hersteld moeten zijn, de verwondingen waren namelijk niet al te erg, en door de magie van de mensen in het kasteel was hij vast wel weer bij zinnen.

Hij liep door de deur van de ziekenboeg, en keek naar de wolf, die zo te zien net wakker was. 'Zó, Jij kan ook niks hebben of wel?' vroeg hij op lacherige toon, en hij ging op een willekeurig ziekenhuisbed zitten.

Vincent keek met een felle en strijdlustige blik naar Asmoday toen hij langs hem lande. 'Je moet nog veel leren als je de wil van Masama naar deze wereld wilt brengen.' Hoorde hij hem nog zeggen voordat alles zwart werd voor zijn ogen. Vincent werd langzaam wakker terwijl een vastgeketend aan een bed zat. Toen Vincent op wou staan en merkte dat de ketening hem tegen hielden, liet hij een dreigende grom los. en rukte met weinig moeite de ketening die om zijn klauwen en poten zaten kapot. Er stond een mens langs het bed die net bezig was met de laatste verwonding die verschik had opgekeken. En probeerde weg te komen maar voordat hij twee passen had genomen had Vincent al zijn keel open gerukte en begon zich tegoed te doen, aan zijn vlees en bloed. 'Zó, Jij kan ook niks hebben of wel?’ Hoorde hij een bekende stem op een lacherige toon zeggen. Vincent draaide zich om en liet een lage grom uit zijn bek komen. Vincent wou hem het liefst een lesje leren maar iets hield hem tegen , ineens hoorde hij de stem van zijn meester die zachtjes tot hem sprak . Vincent knikte gehoorzaam, toen Masama hem opdroeg naar Asmoday te luisteren. ‘Ja meester.’ Zei hij met een zachte stem, waarna hij weer naar Asmoday keek en knielde. 'De wil van Masama is wet, ik ben maar een dienaar van onze god.'

'De wil van Masama is wet, ik ben maar een dienaar van onze god., Hoorde hij de wolf zeggen, terwijl hij voor hem knielde.

'Heb je ook je missie gehoord, of alleen dat je mij moet gehoorzamen?. vroeg hij aan de wolf, maar zonder dat hij antwoord kreeg begon hij het al uit te leggen. 'in het midden van dit kasteel is een zwaarbewaakte kamer, in die kamer liggen mijn wapens. Ik heb die wapens nodig als ik andere missies wil volbrengen.' Zei hij tegen de wolf, waarna hij zich omdraaide, en richting het midden van het kasteel begon te lopen. 'Gebruik je wapens?'Vroeg hij aan de wolf, aangezien ze straks een aardig gevecht voor de boeg hadden.

'Heb je ook je missie gehoord, of alleen dat je mij moet gehoorzamen?' Vroeg asmoday, Vincent keek hem even vragend aan maar schudde zijn kop. Terwijl Asmoday zijn opdracht uitlegde, Vincent knikte een paar keer en grijnsde even zijn tanden bloot toen hij vroeg of hij wapens gebruikte. 'Nee ik gebruik geen wapens.' Vincent volgde hem naar het midden van het kasteel. 'Wat is u plan, Meester Asmoday.' Zei Vincent toen ze valk bij de kamer waren, waar de wapens lagen. Er liepen vele bewakers voor de deur, ook stonder er twee grote lijfwachten bij de deur.

'wat is uw plan, meester Asmoday?'Hoorde hij de wolf zeggen. 'Ik ben je meester niet, dus je mag me gewoon Asmo noemen, Maar het plan is simpel, we schakelen de bewakers uit, pakken de wapens, en gaan zo snel mogelijk weg uit dit kasteel'. Zei hij, waarna ze verder liepen richting de kamer. 'Stop!, Jullie mogen dit gedeelte van het kasteel niet in'Zei een van de bewakers, hij had een leren pantser aan, dus zijn werpmessen drongen daar makkelijk doorheen. Hij Deed een van zijn kettingen los, en gooide deze naar de bewaker. Het mes wat aan de punt van de ketting zat doorboorde het pantser, en boorde zich een weg door de longen van de bewaker. 'INDRINGERS!!' Hoorde hij mensen schreeuwen, waarschijnlijk had iemand hem gezien.

Hij rende samen met de wolf door de gangen, En ze eindigen bij de deur. 'Oke, hier is het'zei hij tegen de wolf,'Berijd je maar voor op een gevecht', Waarna hij de deur open schopte. Toen de deur open was keek hij rond de kamer, er stonden ongeveer 13 bewakers, allemaal met een stalen harnas, en goed bewapend. Hij keek even naar de wolf, en keek weer naar de kamer. 'We willen alleen de wapens, als jullie die aan mij geven, raakt er niemand gewond'Zei hij op luide toon, waarna alle bewakers in lachen uitbarstten 'Hahaha, Alsof jullie twee ons allemaal aankunnen!' Zei een van de bewakers. Zijn pantser was mooier, met meer versieringen, dus hij was waarschijnlijk de leider van dit groepje bewakers.

Asmoday liep rustig naar hem toe, en bij de laatste twee meter begon hij te rennen. Hij sprong, en schopte de bewaker 3 meter achteruit.

'1-0 voor ons' Zei hij tegen de bewakers. Waarna ze allemaal op Asmoday en de wolf afrenden.

Vincent knikte gehoorzaam bij zijn woorden en keek met een gevaarlijke blik en ontblote tanden naar de bewaker die hem en Asmoday tegen probeerde te houden, Asmoday schakelde hem snel uit. Vincent rende alvast vooruit naar een andere bewaker die net alarm sloeg. Met een grote sprong lande Vincent boven op hem en beet meteen in zijn nek bij de slagader. De bewaker viel met een smak op de grond. Snel rende hij richting de deur die Asmoday open schopte. In de kamer stonden iets van 13 bewakers. Vincent gromde gevaarlijk naar ze en keek met een plezierige en dodelijke blik naar ze. Asmoday gaf ze eerste een waarschuwing die ze niet geen gehoor gaven en grijnsde zijn tanden bloot. Vincent rende meteen op de dichtstbijzijnd bewakers af en greep ze bij hun armen en brak hun handen zodat ze hun zwaard op de grond vallen. Vincent gooide er twee tegen een stel bewakers aan die op Asmoday afrende en reed van een paar enkele de buik open. Vincent deed een paar stappen achteruit toen er twee bewakers op hem af stapte. Die een gouden schild en een speer hadden. En gevaarlijke naar hem uithaalden. Vincent haalde een paar keer flink uit met zijn klauwen en hield ze met moeite op afstand. In zijn ooghoeken keek hij rond naar een uitweg en kreeg toen een idee. Hij moets wel wachten op het goede moment Vincent wachten geduldige tot ze weer uithaalde en ontweek de speren. Vincent zette zich krachtig af en sprong recht op een van de mannen af. de man deed even verbaasd een stap achteruit, Vincent greep hem bij zijn schouder en slingerde hem snel weg als of hij en zakaardappelen was. De bewaker knalde tegen de muur op waar hij neerzakte. Vincent Draaide zich snel om en sloeg de schild van de andere uit zijn handen. En sloeg hem tegen zijn hoofd aan. Vincent voelde hoe zijn klauwen zijn schedel doorboorde toen hij uithaalde. En de man zakte als pudding in elkaar.

Asmoday zag hoe de wolf een groot gedeelte van de soldaten neerhaalde, en hij deed het zonder al te veel problemen. Een van de bewakers kwam op Asmoday af, en sloeg met zijn zwaard. Asmoday dook er onder, en rende snel naar de kist waar de wapens lagen.

Hij deed de kist open, en pakte een groot zwart zwaard ,met rode lijnen op het lemmet. Hij rende op de groep bewakers af, die nu nog bezig waren met het uitschakelen van de wolf. Hij sloeg met zijn zwaard, en hij sloeg dwars door het metalen pantser heen.

Hij schopte de bewakers weg, en stak het zwaard dwars door een schild heen, waarna hij de bewaker in zijn gezicht schopte.

Hij keek even rond, binnen enkele seconden waren alle bewakers dood, gewond, of bewusteloos.

Asmoday liep naar de kist toe, en pakte daar zijn kruisboog, en zijn speer uit.'Kom op, we moeten snel gaan' zei hij tegen de wolf, waarna ze snel naar buiten renden. Buiten hadden de meeste mensen het alarm al gehoord, aangezien er van alle kanten bewakers en ridders aan kwamen lopen. Ze renden snel een dak op, en renden ver de daken richting de stadsmuur.

Vincent hield met zijn ooghoeken de Demoon in de gaten die met gemak de rest uitschakelde en zijn wapens uit de kist haalde, Vincent haalde nog een paar keeer flink uit en haalde van een bewaker heel zijn buik open. Toen de laatste bewaker dood op de grond zakte keek hij met een valse en wat bloeddorstige blik rond. Asmoday pakte de rest van zijn spullen en Vincent stond wat ongeduldige te wachten. De rest van de bewakers zouden snel komen. Vincent volgde gehoorzaam de Demoon en sloeg nog een paar bewaker bewusteloos die hem probeerde tegen te houden. Asmoday rende het dak op en ging richting de stadsmuren. Met een grijsn hijgde Vincent teverden na, toen ze veillige in het bos waren buiten de muren van het kasteel. Even bekeek hij de spullen die Asmoday uit zijn kist had gehaald een mooi groot zwaard met rode lijnen een krijsboog en een speer. 'Mooi wapens, de bewakers hadden geen schijn van kans.' Zei Vincent met een grijns.